The midlife diary🍸

สุดท้ายแล้ว ที่ลังเลๆมาตลอดว่าจะอยู่ต่อ หรือกลับกาตาร์เดือนกุมภาฯหลังหมดสัญญาเช่าคอนโด สรุปก็คือ กลับจ้าาาา   จริงๆ ถามว่ามีความสุขมั้ยตอนอยู่ภูเก็ต ก็มีนะ แต่มันไม่ 100% มันแปลกๆ โหวงๆ ตลอดเวลา เหมือนยังแปลกที่อยู่ ซึ่งมาตอนนี้ก็คิดว่าไม่แปลก แม้คนอื่นอาจจะมองว่าแปลก อยู่มาตั้งหลายเดือน ประเทศบ้านเกิดแท้ๆ ทำไมไม่ settle ซักที ควรจะม่วนจอย จนไม่อยากกลับสิ ?   คือมันเป็นแบบนี้ ด้วยความที่ตั้งแต่เรียนจบ ก็คือมาอยู่กาตาร์เลย ละก็อยู่ยาวๆมา 12ปี ตั้งแต่ปี 2009  ช่วงที่อยู่ไทย ตั้งแต่เด็ก จนอายุ22 คือไม่ค่อยได้ชีวิตแบบใช้ชีวิตจริงๆ นอกจากเรียน และเข้าบ้านเลย แบบ เลยยยยยอ่ะ  กลับบ้าน 4โมงเย็นพร้อมแม่ คือ จะไม่สามารถแม้กระทั่งไปซื้อขนมหน้าโรงเรียนตอนเลิกเรียนได้ (1 เลย คือ ไม่มีเงินพอที่จะหลงเหลือมาใช้ซื้อได้ 2 ไม่มีช่องว่าง กริ่งคาบสุดท้ายปุ้ป คือต้องเดินไปหาแม่ที่ตึกเลย)   ไม่เคยได้ตัดสินใจในเรื่องความเป็นอยู่ หรือเลือกทางเดินอะไรเลย ใช้ชีวิตไปวันๆตามวิถีไป ไม่เคยออกไปไหนเอง หรือทำอะไรเอง ที่ต้องใช้การตัดสินใจหรือการวางแผนใดๆ   พอมาอยู่โดฮา แม้จะใช้ชีวิตตามกฎบริษ